به گزارش سینماپرس، فیلم کوتاه ۱۵ دقیقه ای مانیکور ساخته آرمان فیاض داستان مردی را روایت می کند که برای گرفتن گواهی فوت همسرش که به زندگی خود پایان داده به شهر رفته اما برای بازگشت به روستا مردد است.
فیلم مانیکور تندیس بهترین فیلم انجمن منتقدان سینما در جشنواره فیلم کوتاه تهران سال ۹۶، مدال و دیپلم افتخار ایسفا در جشنواره فیلم کوتاه تهران سال ۹۶، تندیس بهترین فیلم جشنواره حسنات اصفهان سال۹۷، بهترین فیلم جشنواره بیگ بنگ یونان را کسب کرد و منتخب جشنواره پالم اسپرینگز آمریکا، جشنواره لس آنجلس آمریکا، جشنواره تیبورون آمریکا، جشنواره ریور ایتالیا شد.
نیما حسندخت متولد ۱۳۵۸ است، وی تاکنون موفق به کسب جوایزی چون بهترین بازیگر جشنواره توکیو ژاپن شده است.
۵۳ اجرای تئاتری بعنوان بازیگر، ۱۶ کارگردانی نمایش، نگارش هشت نمایشنامه، مشاور و دستیار کارگردان؛ طراحی صحنه و حرکات موزون ۱۷ نمایش، اجرای ۷ پرفورمنس، بازی در ۱۰ فیلم، کارگردانی ۵ فیلم، فعالیت در پشت صحنه ۸ فیلم بعنوان مشاور و دستیار کارگردان، نگارش ۲۸ فیلمنامه، نگارش ۷۳ داستان، شعر و نقد، تشکیل گروه نمایش اسگالش، سردبیر نشریه فانوس، موسس گروه تئاتر مردم، عضو موسس گروه تئاتر خانه فرهنگ گیلان، عضو هیات موسس گروه تئاتر افرا، عضو کانون ملی منتقدان ایران شعبه گیلان، داور بازبین سی و ششمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر ایران ۱۳۹۶، عضو هیات تحریریه نشریه انارستان از فعالیتهای این هنرمند جوان  است.

حسندخت در مورد فیلم مانیکور که زمستان نود و شش در دیلمان ساخته شد گفت: فیلم نامه با نگاهی آزاد به داستانی با همین عنوان از بیژن نجدی به نگارش در آمد و در طول سه سالی که روی چند و چون آن کار شد خوشبختانه این شانس را داشتم که در جریان کوشش های آرمان فیاض برای به نگارش درآوردن آن باشم.
وی می افزاید: فکر کردن درباره نقش و موضوع، خلاف تولیدات فست فودی که این روزها شاهد شهیدِ آن هستیم مدت زیادی طول کشید. تصور می کنم این زمان طولانی و علاقمندی من برای پژوهش های بینامتنی میان اثر و موضوعات مطروحه و در نهایت مدیریت درست و حرفه ای آقای فیاض موجب شد که نگاه تماشاگران که بخشی از آنان داوران جشنواره نیز هستند شامل حال من شود.
این بازیگر و کارگردان اندیشمند گیلانی بر این باور است : هر اثر هنری در جهانی چنین خفه خون گرفته متعهد است تا تقویت کننده صداهای نازک و زخمی باشد و با توجه به امکانات و ابزاری که در اختیار دارد آن صدای مظلوم را تا نهایت توان منتشر نماید.
وی می افزاید:ممنونِ آرمانم که با هزینه شخصی و بدون هیچ کمک مالی از نهادی همچون انجمن سینمای جوانان ایران که روزی شمعِ جمعِ اصحابِ ایده مند و خوش فکر بود با هر ضرب و زوری امکان ساخت این اثر را فراهم نمود.
این نویسنده و منتقد خاطرنشان می کند:هر هنرمند بی غرض و مرضی دوست دارد هنرش در درجه نخست در سرزمین خودش و با دیده های تماشاگران زادبومش دیده و پسندیده شود. زمانی که نهادی مانند انجمن سینمای جوان که می بایست مدافع افکار و آثار خلاقانه باشد تا از این طریق هواهای تازه ای به جان بی رمق وافتاده سینما وارد کند بر خلاف وظیفه اش تمامیت هم و غم خود را صرف قلع و قمع و حذف کردن چنین آثاری خرج می کند – همان طور که برای مانیکور نیز تا جایی که می توانست کرد - به راستی چه امکان دیگرگونه ای باقی می ماند که هنرمند بتواند صدای خود را در فضای غیر عقد و عقده ای دیگری منتشر کند تا دست کم نه حتا به لحاظ معنوی بلکه مادی ضرر نکند و بخشی از هزینه اش نه برای کیف و حال در زندگی که برای ساخت اثر دیگری و همچنان ماندن و نفس کشیدن در فضای خلاقانه بازگردد.
حسندخت می افزاید: پس جایزه برای من و علی رغم میل من این روزها از این نظر حامل بار معنایی درستی است که امکانی – تنها امکان موجود - را برای هنرمند فراهم می آورد تا هنرش بهتر دیده شود. و خوب بود که این گونه نمی بود. چرا که جشن حقیقی جز این نیست که هنرمند آفرینه اش را در آن اتاق تاریک در سوی چشم تماشاگرانی که مردم اند ببیند.
این بازیگر اظهار می دارد: متاسفم که می بینم هیچ سینمایی در سراسر کشور و هیچ شبکه ای در تلویزیون چنین امکانی را به طور مداوم ندارد. حال آنکه فیلم مانیکور که به عنوان بهترین فیلم در جشنواره کشور یونان شناخته شد قرار است در سینماهای سراسر کشور یونان به نمایش درآید.
و چنین ادامه می دهد که سرانجام ما می مانیم و دلی درد آمده و محروم که چرا نمی بایست امکان مناسبی برای گفت و گو با دوستداران هنر و هموطنان خود داشته باشیم و تا کی این مدیریت ناکارآمد و غلط که جز سوختن عصاره ها و لاغرکردن عضله های افکار نو و خلاق برای خود هدفی تعریف نکرده است ادامه خواهد یافت.
حسندخت تصریح می کند: این جایزه اگر چیزکی باشد برای من جز فرجه کوتاهی نیست که باعث می شود تا در لحظه ای که فضایی در اختیارم برای بیان مواضع خود قرار می گیرد امکان آن را داشته باشم که از مسئول بخواهم به جای زیر میز گفت و گو زدن به پای میز مذاکره بازگردد و مسئولیت بپذیرد و الا سر هنرمند در هیچ گاه تاریخ بی کلاه نمانده و نمی ماند؛ و او تواناست تا هنرش را بی نزاع و محاکا با گذر از تمام این راه های سنگلاخ عیان کند که می بینیم می کند.

جشنواره بین المللی فیلم توکیو که از سال ۱۹۸۵ هر ساله تحت نظارت اتحادیه تهیه کنندگان سینما FIAPF برگزار می شود یکی از ۱۲ جشنواره برتر دنیاست و بزرگترین جشنواره سینمایی ژاپن می باشد. جشنواره بین المللی فیلم توکیو تاثیر زیادی روی صنعت سینمای ژاپن داشته است.
جشنواره به چند بخش تقسیم می شود: بخش مسابقه که به صورت جهانی برگزار می شود. نمایش های ویژه، صداهایی از آسیا که به گرایشهای معاصر سینمای آسیا می پردازد و چشم های ژاپنی که به نمایش آثار سینمای ژاپن اختصاص دارد.
جوایز جشنواره بین المللی فیلم توکیو عبارتند از: جایزه بزرگ توکیو ساروکا جایزه هیات داوران، جایزه بهترین کارگردان، بهترین بازیگر مرد، بهترین بازیگر زن و بهترین مشارکت هنری.

* ایرنا